Dit zijn Sam en Maxi. De persoon bij wie ze woonde overleed en ze werden naar een asiel gebracht. Mensen met een groot hart namen ze mee naar huis om ze gelukkig te maken, maar de start verliep wat moeizaam. Ze benaderde mij voor steun en om ze beter te begrijpen.
Van Sam kreeg ik door: ‘Alles is ingestort, ik weet niet wat er gaat gebeuren, ik weet niet waar ik aan toe ben, er gebeurt zo veel. Gelukkig is mijn broertje bij mij, ik zou niet weten wat ik zonder hem moet.’
‘We moeten elkaar allemaal nog leren kennen. Het heeft tijd nodig. Ik moet ook aan mijn mensen wennen, ik ben mijn mensen aan het aftasten. De vrouw is heel lief voor mij, dat is fijn’, laat Sam weten.
Om vertrouwen te krijgen vraagt hij: ‘Door mijn eigen gang te gaan, zodat ik zelf kan aangeven als ik iets nodig heb. Slapen als ik wil slapen, wandelen als ik wil wandelen. Knuffelen liever niet teveel, dat ben ik niet gewent. Dat heeft ook tijd nodig.’
Hij geeft mij het gevoel dat hij zich er nog niet volledig aan kan toegeven, hij doet dat graag rustig aan. Ik heb tegen Sam verteld dat hij welkom is bij deze mensen en voor de rest van zijn leven daar mag blijven, samen met zijn broertje. Ik voelde meteen opluchting bij hem.
Wat hij verder nodig heeft is geborgenheid. Door opgewekt, kalm, liefdevol en vrolijk te praten en liefde uit je hart te sturen, dan voelt hij dat. Zo kan hij langzaam vertrouwen krijgen in zijn nieuwe leven.
'Ik ken het huis nog niet zo goed, de omgeving niet, de mensen niet, alles is nieuw. Als ze geduld met mij hebben dan komt het wel goed.’
‘Rituelen en ritme, dat vind ik ook fijn om te hebben. Zodat ik weet waar ik aan toe ben en niet voor verassingen kom te staan. Het is intens geweest. Ik verlang weer naar rust in mijn leven.’
Maxi gaf door: ‘Er is veel gebeurd in mijn leven, ik ben steeds op mijn hoede.’ Ik vertelde dat ik ook contact had gehad met zijn broertje Sam. Maxi voelde bij zijn broertje al een soort van opluchting, en meer knuffelig. Maxi dacht wat is er aan de hand met hem, nu begrijpt hij waarom.
‘Mogen we hier blijven dan?’, kreeg ik door. Hij laat weten het goed te vinden bij deze mensen, maar hij voelt zich nog onveilig en op zijn hoede, omdat hij niet weet wat er gaat gebeuren, wat ze nog meer te wachten staat.
‘Ik wil nooit meer terug naar hoe het was, waar we eerst waren. Begrijp mij niet verkeerd, er werd goed voor ons gezorgd, maar er was teveel onrust.’
‘Ik ben aan het aftasten, ik moet erg wennen aan alle veranderingen’, laat Maxi weten. Ik heb verteld dat hij en Sam hiervoor alle tijd en ruimte krijgen. ‘Als ik merk dat ze lief zijn, aardig zijn, en consequent, als ik weet wat ik aan ze heb, dan kan ik meer mijn rust vinden.'
Ook voor Maxi is het goed dat hij zijn eigen gang kan gaan zonder iets te “moeten”. Niets afdwingen, zodat ze rustig kunnen wennen, hun draai en ritme kunnen vinden.
Wat knuffelen betreft zegt hij: ‘Op z’n tijd vind ik dat wel fijn, maar niet continue. Dat zijn we ook niet gewent. Ik vind het wel fijn om te knuffelen hoor, maar soms vind ik het wat spannend. We moeten nog wennen aan elkaar, we kennen elkaar nog zo kort. Ze mag mij best af en toe knuffelen hoor, als het maar niet te intens is. Of ik kom er zelf wel om vragen, ik ben nu soms nog wat gespannen.'
’Maxi verteld: ‘Dit is een totaal ander leven, het is gewoon even wennen. Rust in mijn leven, eindelijk, innerlijke rust. Als ze ons in onze waarde willen laten heel graag, en of ik helemaal mezelf mag zijn.’
Na dit contact heb ik heel veel liefde gestuurd naar Sam en Maxi, en ze hebben edelstenen gekregen voor extra steun.
De mensen reageerde:
"Hallo Angela, bedankt dat jij contact hebt gezocht met Sam en Maxi. Ik ga ze alle tijd geven die ze nodig hebben om te wennen aan ons, het huis en de omgeving. Ik heb het idee dat Sam iets opener is, zijn oortjes staan meer naar voren. Buiten (dicht bij huis) loopt hij meer te snuffelen. Hij is wat blijer. Ik weet niet of Sam en Maxi het fijn vinden, maar ik wil ze meer meenemen naar vrienden en zo. Wij hebben 1 maand met Maxi en Sami in huis gezeten maar ik wil proberen om in kleine stapjes wat naar buiten te gaan. Maxi kwispelt wat meer met zijn staartje. Sinds vandaag duwt hij zijn neus onder mijn arm. Aandacht. Of moet ik hem aaien? Het gaat goed komen met de jongens."
Liefs Angela